Inchcolm opactwo i fortyfikacje

Dawny klasztor zakonu Augustianow nalezy do najbardziej zakonserwowanych zespolow klasztornych w Szkocji Historic Scotland. Wyspa Inchcolm jest nazywana Iona Wschodu, ze wzg na powiazania ze swietym Kolumbem.Opactwo Inchcolm, położone jest na skalistej wysepce w zatoce Forth. W annałach opactwa jest  zawarta jedna z najstarszych wzmianek o rodzinie de Mortimer. Dotyczyła ona poważnego konfliktu pomiędzy synem Alana, sir Walterem de Mortimer (ok. 1133 – po 1180) a opatem Inchcolm (najprawdopodobniej imieniem Brice). Bezpośrednim przedmiotem sporu miał być fakt mianowania przez sir Williama, z pominięciem opinii rzeczonego opata, księdza w kościele St Fillan’s. Wskutek czego opat, wraz z liczną świtą kanoników udał się do Aberdour i głośno protestował przed zamkniętymi dla niego drzwiami kościoła. Sir William miał wówczas odciągnąć go i dotkliwie pobić. Wkrótce jednak zdał sobie sprawę z możliwych konsekwencji swojego czynu i w ramach pokuty przekazał kościół na własność opactwa. Na jego pamiątkę miała być ponadto nazwana cieśnina pomiędzy wyspą, a stałym lądem. Faktycznie wciąż też nosi ona nazwę „Mortimer’s Deep”. Według legendy, nawet wobec jego późniejszej pokuty mnisi z Inchcolm nie chcieli by doczesne szczątki sir Williama spoczęły w obrębie opactwa. Kiedy jednak jego rodzina i tak postanowiła przywieźć na wyspę ciało zmarłego, podczas podróży rozpętał się straszliwy sztorm, który zmył trumnę z pokładu. Według innej wersji tej historii, to sami mnisi po przyjęciu zapłaty za pochówek, już po odpłynięciu rodziny, trumnę z ciałem sir Williama wrzucili do morza. W roku 1216 kolejny z rodu – sir Alan de Mortimer na rzecz tego samego opactwa zapisał część posiadłości Aberdour wraz z młynem. Uczynek ten Augustynianie z Inchcolm nagrodzili nadaniem rodowi de Mortimer zaszczytnego prawa do pochówków w obrębie opactwa. Jednocześnie za spokój ich dusz miały być odprawiane cykliczne nabożeństwa.
Walter Bowler (lub Bowmaker) (1385 - 24 grudnia 1449), Szkocki kronikarz, urodził się około r. 1385 w Haddington, East Lothian.był opat z Inchcolm klasztor (w the Firth of Forth) z 1418, był jednym z komisarzy do zbierania okupu Jamesa I, król Szkotów, w 1423 i 1424,W 1433 jeden z ambasady w Paryżu na działalność gospodarczą małżeństwa córki królewskiej do dauphin. Odegrał ważną rolę w radzie miasta Perth (1432) w obronie prawa szkockiego.Podczas jego zamykania lat był zaangażowany w pracy Scotichronicon, w którym jego reputacji teraz głównie spoczywa. Dzieło to, podjęte w 1440 roku przez pragnienie sąsiada, Sir David Stewart z Rosyth, była to kontynuacja Chronica Gentis Scotorum Jana z Fordun.  W dalszej części książki, aż do czasów panowania Robert I (1371), był wspomagany przez Gesta z Fordun Annalia, ale od tego momentu do chwili zamknięcia praca jest oryginalnym i nowoczesnym znaczeniu, szczególnie dla Jamesa I, z której śmierć kończy. WW pozostałych dwóch lat swojego życia był zaangażowany w redukcji lub "podsumowaniem -" tej pracy, która jest znana jako Księga Cupar.A ten, ktoremu ta ksiazka sie nie spodoba. Chryste Panie, z pewnoscia nie jest Szkotem. Tak podsumowuje prace Walter Bowler. Dzielo Scotichronicon, okreslono jako dzielo najblizsze krzyzowcowej propagandzie w Szkocji z polowy XV wieku.
Bowler takze odnotowal krucjate dziecieca. Dla niego bylo to wydarzenie istotne jak symbol nadziei????
Doprawdy maja pomysly tu na wyspach???

http://books.google.co.uk/books?id=86Mqmv63OCAC&lpg=PA207&ots=w95Iw9figK&dq=opactwo%20inchcolm&pg=PA209#v=onepage&q&f=true

Tutaj sciaga z Scotichronica. o mitycznym pochodzeniu Szkotow z ziemi egipskiej?? http://en.wikipedia.org/wiki/Scotichronicon
Fortyfikacje
Położona w południowo-wschodniej Szkocji zatoka Forth (Firth of Forth) należy do największych na wybrzeżu brytyjskim, posiadając długość ok. 60 km i szerokość od 2 do 15 km. O jej znaczeniu strategicznym w omawianym okresie zadecydowało połączenie warunków naturalnych akwenu (pozwalających na wygodne stacjonowanie dużej ilości najcięższych okrętów), dogodnego położenia w ramach Wielkiej Brytanii (dającego bazowanej tu flocie kontrolę nad Morzem Północnym) oraz sytuacji polityczno-militarnej w Europie, przesuwającej od końca XIX wieku ciężar przewidywanych działań wojennych (morskich) z kanału La Manche na Morze Północne. Fortyfikacje broniace wejscia do bazy okretow podwodnych w Rosyth,prawdopodobnie ostatni staly lad,ktory widziala zaloga ORP Orzel. 
Fortyfikacje wysp Cramond i Inchcolm na tle zespołu obronnego zatoki Forth w Szkocji w końcu XIX wieku i I połowie XX wieku.Wyspa była domem dla około 500 żołnierzy podczas I i II wojny światowej i stanowił część "Twierdzy do przodu', gdzie wszystkie wyspy w obie strony była warownia powstała w celu ochrony bazy Royal Navy w Rosyth i rampą mostu przed atakiem wroga.